Przejdź do głównej zawartości

polski

Lekcja 4. Symboliczny język biblijnych przypowieści – wybrane przypowieści biblijne.

Nowotestamentowy  Bóg – Jezus -  nie przypomina wizerunku Boga poznanego przez nas
w trakcie analizy Księgi Hioba czy Księgi Psalmów. Druga część Biblii opowiada o Bogu, który zamieszkał wśród ludzi, by głosić wszechmoc miłości, by uzdrawiać chorych, wskrzeszać umarłych i wybaczać grzesznikom. Nauki Jezusa, spisane w ewangeliach przez jego uczniów, często przybierają postać przypowieści (paraboli) – opowiadania zawierającego pod płaszczyzną dosłowną – wziętą z codziennego życia - ukryte znaczenie symboliczne, odwołujące się do spraw abstrakcyjnych. Atrakcyjność tego rodzaju opowiadania polegała na jego przystępności, która stała się niezwykle pomocna przy popularyzacji idei Dekalogu.   
W pierwszej części lekcji poznamy istotę paraboliczności.

Proszę przeczytać Przypowieść o robotnikach w winnicy (Mt  20,1-16) – podręcznik, s. 35.


W sensie dosłownym przypowieść ta opowiada o gospodarzu, który zatrudnił robotników w winnicy. Zaoferował on pracownikom jednego denara za dzień pracy. Niektórzy dołączyli do grupy później, za namową samego gospodarza. Wieczorem wszyscy otrzymali zapłatę o identycznej wysokości, co wzbudziło niezadowolenie pracujących najdłużej. Gospodarz nie krył zdziwienia – nikomu przecież nie wyrządził krzywdy.

By zrozumieć przesłanie przypowieści, należy odczytać zawarte w niej sensy symboliczne:

sensy dosłowne
sensy symboliczne
łączy je zasada analogii, odpowiedniości

gospodarz winnicy
robotnicy
denar
winnica

bóg
ludzie
zbawienie
Życie człowieka

Sens symboliczny   Każdy człowiek pracuje nad swoją wiarą  nie ważne jak długo. Bo każdy  z nas otrzyma zbawienie.







W sensie symbolicznym przypowieść ta opowiada o Bogu, który okazuje ludziom miłosierdzie – jest pełen troski, zależy mu na tym, by  wszyscy „uprawiali swoją winnicę” – by pracowali nad sobą i  nie grzeszyli. Bez znaczenia jest to, kiedy człowiek się nawróci, liczy się podjęty trud w walce z własną słabością – on prowadzi wierzących do nagrody – zbawienia.
Przypowieść o robotnikach w winnicy zawiera także przesłanie uniwersalne, skierowane nie tylko do ludzi wierzących – głosi ono pochwałę samodoskonalenia duchowego człowieka – nigdy nie jest na nie za późno.

Proszę przeczytać Przypowieść o synu marnotrawnym  – podręcznik, s. 38. - i wykonać następujące polecenia:

1. Proszę opisać krótko sens dosłowny przypowieści.

Pewien człowiek miał  dwóch synów. Jeden z nich dostał swoją część majątku a drugi pozostał ze sowim ojcem na gospodarstwie. Pierwszy z synów roztrwonił  swoją część majątku . Pewnego dnia ojciec zobaczył daleko swojego syna ,syn rzucił się do ojca  prosząc o wybaczenie. Ojciec wybaczył synowi i wyprawił ucztę, nie spodobało się to drugiemu synowi.


2.    Proszę rozszyfrować symbole:
 
sensy dosłowne
sensy symboliczne
ojciec
starszy syn
młodszy syn

uczta
Bóg
Ludzie wierzący
Grzesznicy, którzy się nawrócili
pojednanie, zbawienie

1.    Proszę krótko opisać symboliczny sens tej przypowieści.

Są ludzie którzy odwracają się od Boga  a Bóg im przebacza. Bóg przebacza wszystkim ludziom  bez wyjątku. Ludzie powinni postępować dobrze ,nie grzeszyć. Inni ludzie powinni wybaczać sobie nawzajem swoje grzechy, naśladując Boga.






Wisława Szymborska - Przypowieść


Rybacy wyłowili z głębiny butelkę. Był w niej papier, a na nim
Takie były słowa: "Ludzie, ratujcie! Jestem tu, ocean mnie
wyrzucił na bezludna wyspę. Stoję na brzegu i czekam pomocy.
Spieszcie się, jestem tu!"
- brakuje daty. Pewnie już za późno. Butelka mogła długo
pływać w morzu - powiedział rybak pierwszy.
- i miejsce nie zostało oznaczone. Nawet ocean nie wiadomo
który- powiedział rybak drugi.
- ani za późno, ani za daleko. Wszędzie jest wyspa Tu -
- powiedział rybak trzeci.
Zrobiło się nieswojo, zapadło milczenie. Prawdy ogólne mają
to do siebie.

Ocean – nasze życie
Rybacy 1 i 2 – ludzie, którzy nie chcą pomóc innym, szukają usprawiedliwień  dla siebie. Są wygodni, są egoistyczni i nie ma w nich wrażliwości.
Rybak 3 –ludzie, którzy próbują  rozwiązywać problemy innych,
Butelka – prośba o pomoc
Wyspa Tu – ludzie potrzebujący pomocy.

Utwór Szymborskiej opowiada o tym, że ludzie dzielą się na pomocnych i nie pomocnych, jedni  starają się pomóc innym ludziom w potrzebie a drudzy unikają pomocy innym jak ognia. Boją się pomóc bliźniemu w potrzebie bo są leniwi i tchórzliwi. Potem jednak ludzie nie są z siebie zadowoleni.

 Bóg – Stary Testament – Księga Rodzaju, Księga Hioba, Księga Psalmów
Bóg – Nowy Testament - przypowieści
Jest surowym Sędzią wymagającym posłuszeństwa,
sprawdza, czy człowiek dotrzymuje wierności.
Jest dobroduszny, przebacza wszystkie winy, pragnie szczęścia dla ludzi bez względu na popełnione przez nich grzechy.
Zadania człowieka
Zadania człowieka
Człowiek musi wypełniać wolę Boga który jest ważniejszy od innych ludzi.
Powinien sam nad sobą pracować, dostrzegać Boga w drugim człowieku.



Utooooooo

oopooooooceanWisława Szymborska - Przypowieść



Komentarze

Popularne posty z tego bloga

polski

Lekcja 9. Epos antyczny – fragmenty Iliady i Odysei . Poematy Iliada i Odyseja zostały spisane w IX bądź VIII w.p.n.e. Ta niedokładna data to punkt graniczny w dziejach kultury europejskiej – symboliczny dzień „narodzin” literatury – początek rozwoju rodzajów i gatunków literackich. Przekazane przez Homera historie prawdopodobnie istniały już wcześniej w formie ustnej. Pieśni o bogach i bohaterach spod Troi wykonywali wędrowni śpiewacy – aojdowie. Ostatni z nich – Homer – to zarazem pierwszy znany z imienia twórca, któremu przypisuje się autorstwo obu eposów. Ten pogląd podziela jednak tylko część badaczy, do dziś wśród naukowców widoczne są różne stanowiska dotyczące tej kwestii. Brakuje dokumentów przedstawiających życie Homera, a nawet takich, które dowodziłby jego realnemu istnieniu. W starożytnej Grecji istniały jedynie legendy dotyczące artysty. Według nich Homer był ślepcem, któremu bogowie odebrali wzrok, w zamian za dar tworzenia poezji. Niepewne było jego pochodzenie. Na

polski

Temat :co może mały człowiek? Kohelet o ludzkim życiu. Kohelet – mędrzec – rozmyśla o ludzkim życiu i o prawie, któremu wszystko podlega – o PRZEMIJANIU. Dostrzega, że wszystko jest w ruchu, że wszystko w naturze się zmienia, choć z perspektywy człowieka wydaje się  niezmienne (słońce zachodzi, ale też wschodzi, rzeki płyną do morza, a ono się nie napełnia). Na tle z pozoru trwającego wiecznie świata, życie ludzkie wydaje się MARNOŚCIĄ: - jest zbyt krótkie, - nie zawsze jest skuteczny trud podejmowany   przez człowieka, - człowiek nie jest w stanie wszystkiego zrozumieć, - człowiek nie potrafi wszystkiego dostrzec - człowiek nie jest oryginalny, powiela różne schematy, - nic po człowieku nie pozostanie - poszukiwanie prawdy przysparza   nam duchowych problemów.   Z Księgi Koheleta pochodzi motyw vanitas = motyw wanitatywny, skupiony wokół rozważań na temat znikomości ludzkiego życia. Z Księgi Koheleta wywodzi się jedna z najsłynniejszych sentencji biblijnych: Marność nad mar

polski

Temat: O wieloznaczności Prometeusza. Mity greckie z biegiem czasu uległy desakralizacji – straciły swój specjalny, „boski” charakter, co wiąże się z odejściem Europejczyków od religii politeistycznych. Do dziś nie przestały być jednak jednym ze źródeł inspiracji dla twórców różnych dziedzin sztuki. Literatura europejska wciąż chętnie odwołuje się do motywów mitologicznych. Ich obecność w utworach często służy ocenie współczesnego świata i jest jednocześnie wyrazem tęsknoty za antycznymi wartościami. Proszę przeczytać mit Prometeusz Jana Parandowskiego. Prometeusz Inne podania głosiły, że człowiek jest tworem jednego z tytanów - Prometeusza, który ulepił go z gliny pomieszanej ze łzami. Duszę zaś dał mu z ognia niebieskiego, którego parę iskier ukradł z rydwanu słońca. Niedaleko miasta Panopeus pokazywano chatę z cegieł, gdzie Prometeusz ongi dokonywał swej pracy. Dokoła leżały odłamki gliniastej ziemi, a szedł z nich zapach jakby ciała ludzkiego. Były to bowiem res