Przejdź do głównej zawartości

polski

Temat: Sposób przedstawienia więźniów w III części Dziadów.

Scena więzienna 

Filomaci przebywają w Wilnie w więzieniu,   oczekują na proces. Sytuacja jest trudna, bo nie wiedzą co ich czeka, rozmawiają o swoim losie.  Boją się wywózki na Sybir. Widzą wywózki więźniów. Są  przekonani o swojej niewinności, stali się ofiarami intrygi uknutej przez Nowosilcowa,  Są ta osoby, które nie załamują się przyjmują to z godnością.

Opowieść  Sobolewskiego o tym, co działo się  za  murami więzienia.
- mowa jest o małych chłopcach wywożonych na Sybir,  którzy są traktowani jak przestępcy.
- jeden z więźniów, Janczewski, był wychudzony,   jego wygląd świadczy o tym, że jest po torturach. Kiedy widzi, że ludzie na jego widok się litują, on ich pociesza, gdy kibitka odjeżdża on wstaje i pozdrawia tłum kapeluszem, woła „ jeszcze Polska nie zginęła”  Dla pozostałych więźniów staje się autorytetem.
-   Poznajemy Wasilewskiego, który jest umierający. Jest przenoszony do kibitki w chwili mszy w kościele. Jego ciało przypomina zdjętego z krzyża Jezusa. Więźniowie porównują  swoje cierpienie z cierpieniem Jezusa. Jest to związane z ideą mesjanizmu zaprezentowaną w utworze.

Przypowieść o ziarnie – sens dosłowny
Sens symboliczny
Bóg nie chcąc by Adam był głodny,  postanowił rozsypać ziarenka  zboża. Adam  przeszedł nie zważając na to uwagi. W nocy na drodze pojawił się diabeł, Postanowił napsuć Bogu krwi, najpierw zakopał, następnie napluł. Lecz Bóg okazał się sprytniejszy, z zakopanych nasion wyrosły kwiaty, i trawka.         
Diabeł jest przedstawiony jako Nowosilcow który niszczy młodych patriotów. A ziarna to młodzi Polacy, którzy są prześladowani, skazani na śmierć. Idee których bronili nie zginą, tylko staną się jeszcze silniejsze. Wiosna staje się symbolem odradzającej się Polski.  

  

      

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

polski

Lekcja 9. Epos antyczny – fragmenty Iliady i Odysei . Poematy Iliada i Odyseja zostały spisane w IX bądź VIII w.p.n.e. Ta niedokładna data to punkt graniczny w dziejach kultury europejskiej – symboliczny dzień „narodzin” literatury – początek rozwoju rodzajów i gatunków literackich. Przekazane przez Homera historie prawdopodobnie istniały już wcześniej w formie ustnej. Pieśni o bogach i bohaterach spod Troi wykonywali wędrowni śpiewacy – aojdowie. Ostatni z nich – Homer – to zarazem pierwszy znany z imienia twórca, któremu przypisuje się autorstwo obu eposów. Ten pogląd podziela jednak tylko część badaczy, do dziś wśród naukowców widoczne są różne stanowiska dotyczące tej kwestii. Brakuje dokumentów przedstawiających życie Homera, a nawet takich, które dowodziłby jego realnemu istnieniu. W starożytnej Grecji istniały jedynie legendy dotyczące artysty. Według nich Homer był ślepcem, któremu bogowie odebrali wzrok, w zamian za dar tworzenia poezji. Niepewne było jego pochodzenie. Na

polski

Temat :co może mały człowiek? Kohelet o ludzkim życiu. Kohelet – mędrzec – rozmyśla o ludzkim życiu i o prawie, któremu wszystko podlega – o PRZEMIJANIU. Dostrzega, że wszystko jest w ruchu, że wszystko w naturze się zmienia, choć z perspektywy człowieka wydaje się  niezmienne (słońce zachodzi, ale też wschodzi, rzeki płyną do morza, a ono się nie napełnia). Na tle z pozoru trwającego wiecznie świata, życie ludzkie wydaje się MARNOŚCIĄ: - jest zbyt krótkie, - nie zawsze jest skuteczny trud podejmowany   przez człowieka, - człowiek nie jest w stanie wszystkiego zrozumieć, - człowiek nie potrafi wszystkiego dostrzec - człowiek nie jest oryginalny, powiela różne schematy, - nic po człowieku nie pozostanie - poszukiwanie prawdy przysparza   nam duchowych problemów.   Z Księgi Koheleta pochodzi motyw vanitas = motyw wanitatywny, skupiony wokół rozważań na temat znikomości ludzkiego życia. Z Księgi Koheleta wywodzi się jedna z najsłynniejszych sentencji biblijnych: Marność nad mar

polski

Temat: O wieloznaczności Prometeusza. Mity greckie z biegiem czasu uległy desakralizacji – straciły swój specjalny, „boski” charakter, co wiąże się z odejściem Europejczyków od religii politeistycznych. Do dziś nie przestały być jednak jednym ze źródeł inspiracji dla twórców różnych dziedzin sztuki. Literatura europejska wciąż chętnie odwołuje się do motywów mitologicznych. Ich obecność w utworach często służy ocenie współczesnego świata i jest jednocześnie wyrazem tęsknoty za antycznymi wartościami. Proszę przeczytać mit Prometeusz Jana Parandowskiego. Prometeusz Inne podania głosiły, że człowiek jest tworem jednego z tytanów - Prometeusza, który ulepił go z gliny pomieszanej ze łzami. Duszę zaś dał mu z ognia niebieskiego, którego parę iskier ukradł z rydwanu słońca. Niedaleko miasta Panopeus pokazywano chatę z cegieł, gdzie Prometeusz ongi dokonywał swej pracy. Dokoła leżały odłamki gliniastej ziemi, a szedł z nich zapach jakby ciała ludzkiego. Były to bowiem res