Przejdź do głównej zawartości

polski

Temat: Kordian angażuje się w sprawy polityczne.

Do Warszawy przybywa Car Mikołaj I,  zostaje koronowany na króla Polski.
W podziemiach  warszawskiego kościoła spotykają się spiskowcy,  którzy chcą pozbawić cara życia.  W wśród nich jest Kordian, dochodzi między mini do podziału
Kordian skrytobójcy
Prezes, Ksiądz przeciwnicy
Kordian wierzy w powodzenie spisku, Uważa, że zabicie cara to obowiązek ze względu na ofiary przemocy i represji ze strony urzędników carskich. Koronacja cara to hańba, którą należy zmazać, Kordian uważa, zabicie cara za początek drogi do wolności. Kordian chce zwrócić Polsce wolność za każdą cenę. Gotowy jest na śmierć. Nie liczy się dla niego władza ani sława. Gardzi tymi co chcą odwieść go od zabójstwa cara. Podejrzewa  ich o zdradę.        
Zbrodnia pociąga za sobą kolejne ofiary, jej wykonawców czeka kara boża, jej dokonanie to  hańba dla narodu polskiego. Młodzi Polacy nie są przygotowani do zamachu. Mają czekać na okazję do otwartej walki. Obawa zemsty  ze strony innych władców europejskich.    
Jedni i drudzy mają swoje racje, Prezes boi się konsekwencji jakie spadną na Polaków. Kordian myśli tylko o zemście. 

Spiskowcy nie dochodzą do porozumienia, odbywa się losowanie, Większość  spiskowców opowiada się po stronie  prezesa, Kordian dostaje tylko 5 głosów. Jednak postanawia zabić cara.     

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

polski

Lekcja 9. Epos antyczny – fragmenty Iliady i Odysei . Poematy Iliada i Odyseja zostały spisane w IX bądź VIII w.p.n.e. Ta niedokładna data to punkt graniczny w dziejach kultury europejskiej – symboliczny dzień „narodzin” literatury – początek rozwoju rodzajów i gatunków literackich. Przekazane przez Homera historie prawdopodobnie istniały już wcześniej w formie ustnej. Pieśni o bogach i bohaterach spod Troi wykonywali wędrowni śpiewacy – aojdowie. Ostatni z nich – Homer – to zarazem pierwszy znany z imienia twórca, któremu przypisuje się autorstwo obu eposów. Ten pogląd podziela jednak tylko część badaczy, do dziś wśród naukowców widoczne są różne stanowiska dotyczące tej kwestii. Brakuje dokumentów przedstawiających życie Homera, a nawet takich, które dowodziłby jego realnemu istnieniu. W starożytnej Grecji istniały jedynie legendy dotyczące artysty. Według nich Homer był ślepcem, któremu bogowie odebrali wzrok, w zamian za dar tworzenia poezji. Niepewne było jego pochodzenie. Na

polski

Temat :co może mały człowiek? Kohelet o ludzkim życiu. Kohelet – mędrzec – rozmyśla o ludzkim życiu i o prawie, któremu wszystko podlega – o PRZEMIJANIU. Dostrzega, że wszystko jest w ruchu, że wszystko w naturze się zmienia, choć z perspektywy człowieka wydaje się  niezmienne (słońce zachodzi, ale też wschodzi, rzeki płyną do morza, a ono się nie napełnia). Na tle z pozoru trwającego wiecznie świata, życie ludzkie wydaje się MARNOŚCIĄ: - jest zbyt krótkie, - nie zawsze jest skuteczny trud podejmowany   przez człowieka, - człowiek nie jest w stanie wszystkiego zrozumieć, - człowiek nie potrafi wszystkiego dostrzec - człowiek nie jest oryginalny, powiela różne schematy, - nic po człowieku nie pozostanie - poszukiwanie prawdy przysparza   nam duchowych problemów.   Z Księgi Koheleta pochodzi motyw vanitas = motyw wanitatywny, skupiony wokół rozważań na temat znikomości ludzkiego życia. Z Księgi Koheleta wywodzi się jedna z najsłynniejszych sentencji biblijnych: Marność nad mar

polski

Temat: O wieloznaczności Prometeusza. Mity greckie z biegiem czasu uległy desakralizacji – straciły swój specjalny, „boski” charakter, co wiąże się z odejściem Europejczyków od religii politeistycznych. Do dziś nie przestały być jednak jednym ze źródeł inspiracji dla twórców różnych dziedzin sztuki. Literatura europejska wciąż chętnie odwołuje się do motywów mitologicznych. Ich obecność w utworach często służy ocenie współczesnego świata i jest jednocześnie wyrazem tęsknoty za antycznymi wartościami. Proszę przeczytać mit Prometeusz Jana Parandowskiego. Prometeusz Inne podania głosiły, że człowiek jest tworem jednego z tytanów - Prometeusza, który ulepił go z gliny pomieszanej ze łzami. Duszę zaś dał mu z ognia niebieskiego, którego parę iskier ukradł z rydwanu słońca. Niedaleko miasta Panopeus pokazywano chatę z cegieł, gdzie Prometeusz ongi dokonywał swej pracy. Dokoła leżały odłamki gliniastej ziemi, a szedł z nich zapach jakby ciała ludzkiego. Były to bowiem res