Przejdź do głównej zawartości

polski Święto wojska polskiego

Temat: Kto Spotkał się na weselu w Bronowicach?

 Wesele odbywa się we wsi Bronowice  pod Krakowem  w listopadzie 1900 r.  Spotkały się dwie grupy społeczne:  inteligencja i  chłopstwo. Inspiracją do napisania utworu było prawdziwe wydarzenie – ślub przyjaciela autora Lucjana Rydla (krakowskiego artysty) z Jadwigą Mikołajczykówną.

Inteligencja
Chłopi
Pan Młody – artysta,  Gospodarz - malarz
Dziennikarz – konserwatysta
Poeta -  dekadent
Radczyni 
 
Nos – reprezentant cyganerii artystycznej
Panna Młoda, Klimina , Rachela
Ojciec
Jasiek
Dziad

  
Rozmowy, które toczą się  podczas wesela pozwalają określić wzajemne relacja między dwiema grupami społecznymi, biorącymi  w nim udział.
1.   Jak inteligencja postrzega wieś i jej mieszkańców?

Inteligencja obawia się trochę chłopów, boją się wydarzeń przypominających rabację galicyjską, kiedy chłopi mordowali ziemian  podburzani przez austriackie władze.
A z drugiej strony inteligencji podoba się życie na wsi, obcowanie z naturą, jest to błędne przekonanie, ponieważ ciągle trzeba ciężko pracować.
Inteligenci gardzą chłopstwem, choć starają to maskować.

2.   Jak chłopi postrzegają inteligencję i co myślą o sobie?

Chłopi są otwarci wobec  inteligencji, lecz  mają świadomość  tego, że inteligenci bawią Się chłopami, natomiast sami postrzegają siebie jako dumnych ludzi.

3.   Uczestnikom  wesela  ukazują się zjawy  symbolizujące rozterki, marzenia i pozwalają je lepiej  scharakteryzować.


Bohater realistyczny
Zjawa
symbolika
Dziennikarz
Stańczyk
 Głoszenie poglądów lojalistycznych  to usypianie narodu, lepsze byłoby Nawoływanie do walki z zaborcą.
Poeta
Rycerz Zawisza Czarny  
Uświadomienie  potrzeby walki o Polskę. 
Pan Młody
Hetman  Franciszek Ksawery Branicki
Zdradza ideały grupy z której się wywodzi, godząc się na beztroskie życie na wsi wyrzeka się odpowiedzialności za Polskę.   
Dziad
Upiór Jakub Szela
Rozlew krwi jest trudno naprawić. I trudno o pojednanie.
Gospodarz
Wernyhora
Gospodarz marzy o pojednaniu w celu odzyskania niepodległości.
 


    
4.   Spotkanie Gospodarza i Wernyhory

Gospodarz  jest zaskoczony spotkaniem, słyszy od gościa te słowa których marzył, przepowiednie są tajemnicze wiążą się   z religijnością, gospodarz dostał polecenie by poinformować wszystkich w okolicy, że zbliża się powstanie, Mają zgromadzić się przed  kościołem i czekać na Wernyhorę, Ktoś ma pojechać do Warszawy z wizerunkiem Matki Boskiej  do sejmu. dostaje w prezencie złoty róg, który ma dać sygnał o powstaniu. Gospodarz zamiast samemu  wykonać zadanie zleca je bratu panny młodej Jasiowi , na początku jest niechętny, lecz gdy dowiaduje się, że to sprawa narodowa, zmienia zdanie, róg przywiązuje do szyi. Lecz w domu gubi czapkę, wraca po nią. Gospodarz budzi się  Następnego dnia nic nie pamięta, ludzie w domu na niego czekają  na sygnał z rogu i na przyjazd Wernyhory, lecz nikt nie przyjeżdża a ludzie zastygli bez ruchu.  Ta scena jest symbolem, że Polacy czekają biernie na posłańca który przyniesie wolność. Do domu wraca Jasiek, próbuje obudzić domowników i weselników, mówi, że zgubił róg a został mu sznur. Do domu wszedł chochoł zapytał gdzie róg, Jasiek odpowiedział, że wiatr porwał mu czapkę i gdy schylał się to zgubił. Wątek ze zgubieniem rogu  ma znaczenie symboliczne,
Złoty róg 
Szansa na wywołanie powstania
Czapka z piórami
Prywatne sprawy Polaków
Zgubienie złotego rogu w momencie schylania się po czapkę
Przeważenie własnych ambicji nad sprawiani narodowymi 
Sznur który został Jackowi
Zaprzepaszczona szansa na wyzwolenie
                       


      Chochoł kazał Jaśkowi by wyjął weselnikom kosy z rąk, wtedy weselnicy ożyli zaczęli się bawić w rytm muzyki którą gra chochoł. Ostatnia scena chocholego tańca jest uzmysłowieniem polakom, że postępują nieodpowiedzialnie. są zdolni do zabawy ale nie są zdolni do zjednoczenia i do odzyskania niepodległości. super      

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

polski

Lekcja 9. Epos antyczny – fragmenty Iliady i Odysei . Poematy Iliada i Odyseja zostały spisane w IX bądź VIII w.p.n.e. Ta niedokładna data to punkt graniczny w dziejach kultury europejskiej – symboliczny dzień „narodzin” literatury – początek rozwoju rodzajów i gatunków literackich. Przekazane przez Homera historie prawdopodobnie istniały już wcześniej w formie ustnej. Pieśni o bogach i bohaterach spod Troi wykonywali wędrowni śpiewacy – aojdowie. Ostatni z nich – Homer – to zarazem pierwszy znany z imienia twórca, któremu przypisuje się autorstwo obu eposów. Ten pogląd podziela jednak tylko część badaczy, do dziś wśród naukowców widoczne są różne stanowiska dotyczące tej kwestii. Brakuje dokumentów przedstawiających życie Homera, a nawet takich, które dowodziłby jego realnemu istnieniu. W starożytnej Grecji istniały jedynie legendy dotyczące artysty. Według nich Homer był ślepcem, któremu bogowie odebrali wzrok, w zamian za dar tworzenia poezji. Niepewne było jego pochodzenie. Na

polski

Temat :co może mały człowiek? Kohelet o ludzkim życiu. Kohelet – mędrzec – rozmyśla o ludzkim życiu i o prawie, któremu wszystko podlega – o PRZEMIJANIU. Dostrzega, że wszystko jest w ruchu, że wszystko w naturze się zmienia, choć z perspektywy człowieka wydaje się  niezmienne (słońce zachodzi, ale też wschodzi, rzeki płyną do morza, a ono się nie napełnia). Na tle z pozoru trwającego wiecznie świata, życie ludzkie wydaje się MARNOŚCIĄ: - jest zbyt krótkie, - nie zawsze jest skuteczny trud podejmowany   przez człowieka, - człowiek nie jest w stanie wszystkiego zrozumieć, - człowiek nie potrafi wszystkiego dostrzec - człowiek nie jest oryginalny, powiela różne schematy, - nic po człowieku nie pozostanie - poszukiwanie prawdy przysparza   nam duchowych problemów.   Z Księgi Koheleta pochodzi motyw vanitas = motyw wanitatywny, skupiony wokół rozważań na temat znikomości ludzkiego życia. Z Księgi Koheleta wywodzi się jedna z najsłynniejszych sentencji biblijnych: Marność nad mar

polski

Temat: O wieloznaczności Prometeusza. Mity greckie z biegiem czasu uległy desakralizacji – straciły swój specjalny, „boski” charakter, co wiąże się z odejściem Europejczyków od religii politeistycznych. Do dziś nie przestały być jednak jednym ze źródeł inspiracji dla twórców różnych dziedzin sztuki. Literatura europejska wciąż chętnie odwołuje się do motywów mitologicznych. Ich obecność w utworach często służy ocenie współczesnego świata i jest jednocześnie wyrazem tęsknoty za antycznymi wartościami. Proszę przeczytać mit Prometeusz Jana Parandowskiego. Prometeusz Inne podania głosiły, że człowiek jest tworem jednego z tytanów - Prometeusza, który ulepił go z gliny pomieszanej ze łzami. Duszę zaś dał mu z ognia niebieskiego, którego parę iskier ukradł z rydwanu słońca. Niedaleko miasta Panopeus pokazywano chatę z cegieł, gdzie Prometeusz ongi dokonywał swej pracy. Dokoła leżały odłamki gliniastej ziemi, a szedł z nich zapach jakby ciała ludzkiego. Były to bowiem res