polski

Temat: Dwa oblicza Świętoszka.

Świętoszek
W towarzystwie Orgona	Pod nieobecność Orgona
Świętoszek kreuje się  na osobę bardzo religijną, gorliwie się modli, obdarza nędzarza pieniędzmi, ma wyrzuty sumienia  z powodu zabicia pchły.  Naucza, że świat pełen pokus,  które prowadzą do złego, czyni się autorytetem. Zwraca uwagę Dorynie że jest zbyt  skąpo ubrana, bierze na siebie wszystkie winy,  o jakie oskarża go Damis. WNIOSEK: Świętoszek podczas obecności  Orgona  kreuje się na ascetę, wyrzeka się wszystkich przyjemności życia	Wyśmiewa go, drwi niego, zaleca się do jego żony, ucztuje, wygodnie sobie sypia. Świętoszek dąży do przejęcia majątku, w tym celu zamierza poślubić Mariannę, skłócił syna z ojcem, zakończyło się to tym, że Orgon  wyrzucił go z domu i wydziedziczył.  Zaleca się do Elmiry. Żąda od niej dowodów miłości,  nakłania ją do zdrady. Rozwiewa wątpliwości  Elmiry, mówiąc, że człowiek nie grzeszy wtedy, gdy  nikt się  nie dowie, gdy intencje są słuszne. Zasady moralne można dostosowywać do własnych potrzeb, wszystkie grzechy chce wziąć na siebie. WNIOSEK: Świętoszek postępuje haniebnie. Nie interesuje go dobro innych ludzi, wykorzystuje ich naiwność  do osiągnięcia swoich celów. Nie przestrzega zasad moralnych,  jest rozpustnikiem.

Z tego zestawienia wynika, że Świętoszek jest:

- pobożny na pokaz – udaje ascetę by zdobyć majątek Orgona,

- hipokrytą – głosi poglądy które stoją w sprzeczności z jego czynami.

Zachowanie Świętoszka, Pani Pernelle i Orgona to przykład dewocji. Wszystkich bohaterów łączy przekonanie o wyższości nad innymi ludźmi i puste gesty.