Przejdź do głównej zawartości

święta

Umiłowani Diecezjanie,
 
Pierwszym znakiem, jaki otrzymali pasterze betlejemscy w nocy Bożego Narodzenia, było wielkie światło i zwiastowanie radosnej nowiny, że w mieście Dawida przyszedł na świat Zbawiciel, którym jest Mesjasz Pan. Dlatego uroczystość Narodzenia Pańskiego przeżywamy tradycyjnie w oprawie zapalonych świec i świetlistych dekoracji naszych domów, ulic, placów. Na stołach wielu rodzin płonie świeca „Caritas”. Harcerze rozprowadzają betlejemskie światło do parafii, instytucji życia publicznego i poszczególnych osób.

Symboliczna wymowa światła działa wielorako na naszą wyobraźnię. Gdy zapada zmrok i ciemność, światło pozwala widzieć to, co nas otacza. Ono też daje poczucie bezpieczeństwa. Niesie w sobie ciepło. Jest warunkiem rozwoju dla wielu istot żywych, które bez światła więdną i obumierają.

Jezus przyszedł na świat jako światłość prawdziwa, która oświeca każdego człowieka. Mógł powiedzieć o sobie, że jest światłem świata, a każdy, kto za Nim idzie nie chodzi w ciemności, lecz ma światło życia. On przez Ewangelię rzucił światło na nasze życie i nieśmiertelność. Jego światło nie zna zmierzchu.
Z taką świadomością przeżywamy uroczystość Bożego Narodzenia. Przyjmujemy do naszych serc Syna Bożego, by promieniować na otoczenie Jego światłem prawdy i miłości. Chrystus nie przestaje nam przypominać: „Wy jesteście światłem świata…Tak niech świeci wasze światło przed ludźmi, aby widzieli wasze dobre czyny i chwalili Ojca, który jest w niebie” (Mt 5, 14 – 16).

Towarzysząc modlitwą i pasterskim błogosławieństwem, życzymy każdemu i wszystkim w rodzinie diecezjalnej błogosławionych Świąt Bożego Narodzenia i wszelkiej pomyślności w Roku Pańskim 2017.
 
bp Andrzej Suski
bp Józef Szamocki

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

polski

Lekcja 9. Epos antyczny – fragmenty Iliady i Odysei . Poematy Iliada i Odyseja zostały spisane w IX bądź VIII w.p.n.e. Ta niedokładna data to punkt graniczny w dziejach kultury europejskiej – symboliczny dzień „narodzin” literatury – początek rozwoju rodzajów i gatunków literackich. Przekazane przez Homera historie prawdopodobnie istniały już wcześniej w formie ustnej. Pieśni o bogach i bohaterach spod Troi wykonywali wędrowni śpiewacy – aojdowie. Ostatni z nich – Homer – to zarazem pierwszy znany z imienia twórca, któremu przypisuje się autorstwo obu eposów. Ten pogląd podziela jednak tylko część badaczy, do dziś wśród naukowców widoczne są różne stanowiska dotyczące tej kwestii. Brakuje dokumentów przedstawiających życie Homera, a nawet takich, które dowodziłby jego realnemu istnieniu. W starożytnej Grecji istniały jedynie legendy dotyczące artysty. Według nich Homer był ślepcem, któremu bogowie odebrali wzrok, w zamian za dar tworzenia poezji. Niepewne było jego pochodzenie. Na

polski

Temat :co może mały człowiek? Kohelet o ludzkim życiu. Kohelet – mędrzec – rozmyśla o ludzkim życiu i o prawie, któremu wszystko podlega – o PRZEMIJANIU. Dostrzega, że wszystko jest w ruchu, że wszystko w naturze się zmienia, choć z perspektywy człowieka wydaje się  niezmienne (słońce zachodzi, ale też wschodzi, rzeki płyną do morza, a ono się nie napełnia). Na tle z pozoru trwającego wiecznie świata, życie ludzkie wydaje się MARNOŚCIĄ: - jest zbyt krótkie, - nie zawsze jest skuteczny trud podejmowany   przez człowieka, - człowiek nie jest w stanie wszystkiego zrozumieć, - człowiek nie potrafi wszystkiego dostrzec - człowiek nie jest oryginalny, powiela różne schematy, - nic po człowieku nie pozostanie - poszukiwanie prawdy przysparza   nam duchowych problemów.   Z Księgi Koheleta pochodzi motyw vanitas = motyw wanitatywny, skupiony wokół rozważań na temat znikomości ludzkiego życia. Z Księgi Koheleta wywodzi się jedna z najsłynniejszych sentencji biblijnych: Marność nad mar

polski

Temat: O wieloznaczności Prometeusza. Mity greckie z biegiem czasu uległy desakralizacji – straciły swój specjalny, „boski” charakter, co wiąże się z odejściem Europejczyków od religii politeistycznych. Do dziś nie przestały być jednak jednym ze źródeł inspiracji dla twórców różnych dziedzin sztuki. Literatura europejska wciąż chętnie odwołuje się do motywów mitologicznych. Ich obecność w utworach często służy ocenie współczesnego świata i jest jednocześnie wyrazem tęsknoty za antycznymi wartościami. Proszę przeczytać mit Prometeusz Jana Parandowskiego. Prometeusz Inne podania głosiły, że człowiek jest tworem jednego z tytanów - Prometeusza, który ulepił go z gliny pomieszanej ze łzami. Duszę zaś dał mu z ognia niebieskiego, którego parę iskier ukradł z rydwanu słońca. Niedaleko miasta Panopeus pokazywano chatę z cegieł, gdzie Prometeusz ongi dokonywał swej pracy. Dokoła leżały odłamki gliniastej ziemi, a szedł z nich zapach jakby ciała ludzkiego. Były to bowiem res