Mikołaj Czarnecki urodził się na Ukrainie. Po święceniach kapłańskich (1909) odbył studia w Rzymie i został profesorem w seminarium. W 1919 roku wstąpił do redemptorystów. Zaangażował się w głoszenie misji na Wołyniu, zyskując autorytet u wiernych. W 1931 roku został biskupem Lebeckim. W 1939 roku rozpoczęły się prześladowania. Władze zmusiły go do opuszczenia Wołynia. W 1945 roku został aresztowany przez NKWD. W trakcie przesłuchań torturami zmuszano go do przejścia na prawosławie. Został skazany na 10 lat więzienia. Wielokrotnie przechodził bolszewickie procedury śledztwa. Przebywał co najmniej w 30 więzieniach. Mikołaj nie dał się złamać. On sam zawsze znajdował słowo pociechy dla więźniów. Był dla nich duszpasterzem. W 1956 roku był na tyle chory, iż przygotowano mu nawet więzienne odzienie na pogrzeb. Po zwolnieniu z więzienia zamieszkał we Lwowie. W ciszy kontynuował swój apostolat modlitwy i cierpienia, przygotował i wyświęcił ponad 10 kapłanów (za czasów Związku Radzieckiego święcenia kapłańskie odbywały się w ukryciu). Jest czczony jako męczennik za wiarę. Wspomnienie liturgiczne: 28 czerwca.
Komentarze
Prześlij komentarz