Przejdź do głównej zawartości

praca

W czwartek 25 października w toruńskim Dworze Artusa odbyły się obchody 40-lecia istnienia i działalności Pracowni Rozwijania Twórczości Osób Niepełnosprawnych w Toruniu.


Wśród uczestników spotkania byli m.in. biskup toruński Wiesław Śmigiel i biskup senior Andrzej Suski, który powołał do istnienia Katolickie Stowarzyszenie Osób Niepełnosprawnych Diecezji Toruńskiej im. Wandy Szuman, w skład którego wchodzi Pracownia Rozwijania Twórczości Osób Niepełnosprawnych.

W swoim wystąpieniu bp Wiesław podkreślił, że często w relacjach międzyludzkich kierujemy się egoizmem, próbujemy wykorzytsać drugiego człowieka dla wsłasnych celów. Pracownia taka jak PRTON pokazuje nam, że świata nie można zredukować do relacji zależności i wykorzystywania drugiego człowieka.

Podczas uroczystej gali kierownik PRTON Barbara Jacek zaprezentowała osiągnięcia 40-letniej działalności Pracowni, a Barbara Momot, wiceprezes Katolickiego Stowarzyszenia Ośob Niepełnosprawnych Diecezji Toruńskiej w ciekawy sposób wraz z podopiecznymi Pracowni przedstawiła owoce i pomysły na przyszłość.

Zwieńczeniem spotkania były podziękowania. Prof. Andrzej Wojciechowski prezes KSON DT i Barbara Momot, wiceprezes KSON DT wypowiedzieli słowa uznania względem wszystkich, którzy na przestrzeni 40. lat w jakikolwiek sposób przyczyniali się do rozwoju Pracowni. Nie zabrakło ciepłych słów i wzruszeń.

***
Środowiskowy Dom Samopomocy „PRTON” istnieje od 40 lat i swoją opieką i terapią obejmuje 37 uczestników, a ze świetlicy popołudniowej korzysta około 40 podopiecznych.

Początki powstania Pracowni związane sa ze spotkaniem rzeźbiarza Andrzeja Wojciechowskiego z polską działaczką społeczną, pedagog, pionierką pedagogiki specjalnej – Wandą Szuman, która poprosiła go o zainteresowanie się uzdolnioną niepełnosprawną Ewą.

Funkcjonowanie Pracowni bazowało na wolontariacie studentów Wydziału Sztuk Pięknych UMK,  jednak stopniowo nabierało kształtu instytucjonalnego.

Celem PRTON jest towarzyszenie osobom z niepełnosprawnością w ich drodze i stworzenie bezpiecznego miejsca, w którym w pełni będą mogły rozwinąć swoją osobowość. Dzieje się to dzieki twórczym działaniom: różne formy zajęć plastycznych (rzeźba, grafika, malarstwo), muzycznych, teatralnych i krawieckich.

W przypadku osób niepoełnosprawnych twórczość należy rozumieć znacznie szerzej. Jest nią odkrywanie siebie, poznawanie swoich potrzeb, nabywanie nowych umiejętności. W Pracowni uczą się samodzielności w codziennych czynnościach: przygotowaniu sałatki, sprzątaniu, robieniu zakupów. Najważniejszym jednak zadaniem jest stworzenie atmosfery pełnej akceptacji, poczucia bezpieczeństwa.

Zapraszamy na spektakl stworzony przez polsko-ukraińską grupę młodzieży, która przeniosła na scenę jedną z bajek Marko Kropywnyckiego. Przytulcie szczupaka, czekamy!
Działania sfinansowało Narodowe Centrum Kultury.










Komentarze

Popularne posty z tego bloga

polski

Lekcja 9. Epos antyczny – fragmenty Iliady i Odysei . Poematy Iliada i Odyseja zostały spisane w IX bądź VIII w.p.n.e. Ta niedokładna data to punkt graniczny w dziejach kultury europejskiej – symboliczny dzień „narodzin” literatury – początek rozwoju rodzajów i gatunków literackich. Przekazane przez Homera historie prawdopodobnie istniały już wcześniej w formie ustnej. Pieśni o bogach i bohaterach spod Troi wykonywali wędrowni śpiewacy – aojdowie. Ostatni z nich – Homer – to zarazem pierwszy znany z imienia twórca, któremu przypisuje się autorstwo obu eposów. Ten pogląd podziela jednak tylko część badaczy, do dziś wśród naukowców widoczne są różne stanowiska dotyczące tej kwestii. Brakuje dokumentów przedstawiających życie Homera, a nawet takich, które dowodziłby jego realnemu istnieniu. W starożytnej Grecji istniały jedynie legendy dotyczące artysty. Według nich Homer był ślepcem, któremu bogowie odebrali wzrok, w zamian za dar tworzenia poezji. Niepewne było jego pochodzenie. Na

polski

Temat :co może mały człowiek? Kohelet o ludzkim życiu. Kohelet – mędrzec – rozmyśla o ludzkim życiu i o prawie, któremu wszystko podlega – o PRZEMIJANIU. Dostrzega, że wszystko jest w ruchu, że wszystko w naturze się zmienia, choć z perspektywy człowieka wydaje się  niezmienne (słońce zachodzi, ale też wschodzi, rzeki płyną do morza, a ono się nie napełnia). Na tle z pozoru trwającego wiecznie świata, życie ludzkie wydaje się MARNOŚCIĄ: - jest zbyt krótkie, - nie zawsze jest skuteczny trud podejmowany   przez człowieka, - człowiek nie jest w stanie wszystkiego zrozumieć, - człowiek nie potrafi wszystkiego dostrzec - człowiek nie jest oryginalny, powiela różne schematy, - nic po człowieku nie pozostanie - poszukiwanie prawdy przysparza   nam duchowych problemów.   Z Księgi Koheleta pochodzi motyw vanitas = motyw wanitatywny, skupiony wokół rozważań na temat znikomości ludzkiego życia. Z Księgi Koheleta wywodzi się jedna z najsłynniejszych sentencji biblijnych: Marność nad mar

polski

Temat: O wieloznaczności Prometeusza. Mity greckie z biegiem czasu uległy desakralizacji – straciły swój specjalny, „boski” charakter, co wiąże się z odejściem Europejczyków od religii politeistycznych. Do dziś nie przestały być jednak jednym ze źródeł inspiracji dla twórców różnych dziedzin sztuki. Literatura europejska wciąż chętnie odwołuje się do motywów mitologicznych. Ich obecność w utworach często służy ocenie współczesnego świata i jest jednocześnie wyrazem tęsknoty za antycznymi wartościami. Proszę przeczytać mit Prometeusz Jana Parandowskiego. Prometeusz Inne podania głosiły, że człowiek jest tworem jednego z tytanów - Prometeusza, który ulepił go z gliny pomieszanej ze łzami. Duszę zaś dał mu z ognia niebieskiego, którego parę iskier ukradł z rydwanu słońca. Niedaleko miasta Panopeus pokazywano chatę z cegieł, gdzie Prometeusz ongi dokonywał swej pracy. Dokoła leżały odłamki gliniastej ziemi, a szedł z nich zapach jakby ciała ludzkiego. Były to bowiem res