Przejdź do głównej zawartości

praca

szlifowanie i nowe meble- Maryja wskazuje drogę prowadząca do znaku i cudu, ale jednocześnie wiele pracy zostawia człowiekowi – mówił bp Wiesław Śmigiel podczas diecezjalnych obchodów ku czci Matki Bożej Nieustającej Pomocy, Patronki diecezji toruńskiej.  We Mszy św. w diecezjalnym sanktuarium Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Toruniu uczestniczyły tłumy wiernych. 

Diecezjalne obchody patronalnego święta diecezji rozpoczęły się 27 czerwca o godz. 15. w sanktuarium Miłosierdzia Bożego. Po uroczystym wprowadzeniu ikony Matki Bożej do świątyni wierni trwali na modlitwie wypraszając potrzebne łaski dla całej diecezji.  O godz. 16 rozpoczęła się Nowenna do Matki Bożej Nieustającej Pomocy, którą poprowadził kustosz sanktuarium ks. prał. Stanisław Majewski.  Po modlitwie, w której uczestniczył biskup toruński Wiesław Śmigiel wyruszyła procesja do sanktuarium Najświętszej Maryi Panny Nieustającej Pomocy na toruńskich Bielanach. Podczas procesji, której przewodniczył bp Śmigiel modlono się przy czterech ołtarzach zawierzając Matce Bożej wszystkie stany diecezji: duchowieństwo, osoby konsekrowane, władze świeckie, rodziny i małżeństwa, dzieci i młodzież oraz osoby chore i samotne.

Zwieńczeniem obchodów ku czci Patronki diecezji była Msza św. koncelebrowana przez kilkudziesięciu kapłanów. Słowo Boże wygłosił ordynariusz diecezji, bp Wiesław Śmigiel.

- Maryja ma wiele pięknych tytułów, ale dziś przychodzimy świadomi, że każdy człowiek w swoim życiu kieruje do Boga prośbę o pomoc – mówił bp Śmigiel. Wołanie o pomoc towarzyszy człowiekowi wszystkich czasów. Ksiądz biskup podkreślił, że ilekroć człowiek próbował zaradzać problemom po ludzku, budując sojusze i pakty okazywało się, że szybko takie sojusze ulegały rozpadowi, są nietrwałe. Jezus wielokrotnie w Ewangelii podkreślał konieczność zaufania Bożej mocy i miłości.

- Maryja jest obok nas i dyskretnie potrafi pomóc człowiekowi – podkreślał biskup toruński. Jej pomoc polega na wskazywaniu na Jezusa i zachęceniu do słuchania Jego słowa. Zaznaczył, że Maryja w Kanie Galilejskiej podprowadza człowieka do Jezusa, Ona robi bardzo wiele, wskazuje drogę prowadząca do znaku i cudu, ale jednocześnie wiele pracy zostawia człowiekowi.

Nawiązując do sceny ukrzyżowania Jezusa podkreślił, że umiłowany uczeń  stojący pod krzyżem to każdy z nas, dlatego zawsze możemy przyjść do Maryi, by jak u Matki szukać pocieszenia, pomocy i opieki. – W historii naszego narodu odkryliśmy to bardzo wcześnie. Naszego narodu nie trzeba było przekonywać, że Maryja jest Matką Nieustającej Pomocy – dodał. Hierarcha zarysował historię Polski naznaczoną obecnością Maryi.
Analizując wymowę ikony Matki Bożej wskazał na Jezusa tulącego się w ramionach Matki. Oto postawa dziecka Bożego: chwycić Maryje za rękę, by pomogła nam przetrwać nasze życiowe burze. Zachęcił wiernych do zawierzania Maryi wszystkich spraw naszej diecezji, a w sposób szczególny prosił o modlitwę w intencji nowych, licznych i świętych powołań kapłańskich. – Dziś stajemy pełni zaufania do Matki Bożej i prosimy, byśmy nieśli Jej obraz braciom i siostrom rozproszonym po całym świecie stając się misjonarzami dobra piękna i radości życia Ewangelią – zakończył bp Śmigiel.

Na zakończenie Mszy św. odmówiono akt zawierzenia diecezji Matce Bożej Nieustającej Pomocy. Po Eucharystii wierni wysłuchali Oratorium maryjnego "Dla mojej Mamy Nieustającej Pomocy" w wykonaniu chóru "Perpetuo Soccorso" działajacego przy parafii św. Józefa w Toruniu

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

polski

Lekcja 9. Epos antyczny – fragmenty Iliady i Odysei . Poematy Iliada i Odyseja zostały spisane w IX bądź VIII w.p.n.e. Ta niedokładna data to punkt graniczny w dziejach kultury europejskiej – symboliczny dzień „narodzin” literatury – początek rozwoju rodzajów i gatunków literackich. Przekazane przez Homera historie prawdopodobnie istniały już wcześniej w formie ustnej. Pieśni o bogach i bohaterach spod Troi wykonywali wędrowni śpiewacy – aojdowie. Ostatni z nich – Homer – to zarazem pierwszy znany z imienia twórca, któremu przypisuje się autorstwo obu eposów. Ten pogląd podziela jednak tylko część badaczy, do dziś wśród naukowców widoczne są różne stanowiska dotyczące tej kwestii. Brakuje dokumentów przedstawiających życie Homera, a nawet takich, które dowodziłby jego realnemu istnieniu. W starożytnej Grecji istniały jedynie legendy dotyczące artysty. Według nich Homer był ślepcem, któremu bogowie odebrali wzrok, w zamian za dar tworzenia poezji. Niepewne było jego pochodzenie. Na

polski

Temat :co może mały człowiek? Kohelet o ludzkim życiu. Kohelet – mędrzec – rozmyśla o ludzkim życiu i o prawie, któremu wszystko podlega – o PRZEMIJANIU. Dostrzega, że wszystko jest w ruchu, że wszystko w naturze się zmienia, choć z perspektywy człowieka wydaje się  niezmienne (słońce zachodzi, ale też wschodzi, rzeki płyną do morza, a ono się nie napełnia). Na tle z pozoru trwającego wiecznie świata, życie ludzkie wydaje się MARNOŚCIĄ: - jest zbyt krótkie, - nie zawsze jest skuteczny trud podejmowany   przez człowieka, - człowiek nie jest w stanie wszystkiego zrozumieć, - człowiek nie potrafi wszystkiego dostrzec - człowiek nie jest oryginalny, powiela różne schematy, - nic po człowieku nie pozostanie - poszukiwanie prawdy przysparza   nam duchowych problemów.   Z Księgi Koheleta pochodzi motyw vanitas = motyw wanitatywny, skupiony wokół rozważań na temat znikomości ludzkiego życia. Z Księgi Koheleta wywodzi się jedna z najsłynniejszych sentencji biblijnych: Marność nad mar

polski

Temat: O wieloznaczności Prometeusza. Mity greckie z biegiem czasu uległy desakralizacji – straciły swój specjalny, „boski” charakter, co wiąże się z odejściem Europejczyków od religii politeistycznych. Do dziś nie przestały być jednak jednym ze źródeł inspiracji dla twórców różnych dziedzin sztuki. Literatura europejska wciąż chętnie odwołuje się do motywów mitologicznych. Ich obecność w utworach często służy ocenie współczesnego świata i jest jednocześnie wyrazem tęsknoty za antycznymi wartościami. Proszę przeczytać mit Prometeusz Jana Parandowskiego. Prometeusz Inne podania głosiły, że człowiek jest tworem jednego z tytanów - Prometeusza, który ulepił go z gliny pomieszanej ze łzami. Duszę zaś dał mu z ognia niebieskiego, którego parę iskier ukradł z rydwanu słońca. Niedaleko miasta Panopeus pokazywano chatę z cegieł, gdzie Prometeusz ongi dokonywał swej pracy. Dokoła leżały odłamki gliniastej ziemi, a szedł z nich zapach jakby ciała ludzkiego. Były to bowiem res