polski

Temat: Poeci barokowi o pięknie.

Daniel Naborowski, Na oczy królewny angielskiej.

Twe oczy, skąd Kupido na wsze ziemskie kraje,
Córo możnego króla, harde prawa daje,
Nie oczy, lecz pochodnie dwie nielitościwe,
Które palą na popiół serca nieszczęśliwe.
Nie pochodnie, lecz gwiazdy, których jasne zorze
Błagają nagłym wiatrem rozgniewane morze.
Nie gwiazdy, ale słońca pałające różno,
Których blask śmiertelnemu oku pojąć próżno.
Nie słońca, ale nieba, bo swój obrót mają
I swoją śliczną barwą niebu wprzód nie dają.
Nie nieba, ale dziwnej mocy są bogowie,
Przed którymi padają ziemscy monarchowie.
Nie bogowie też zgoła, bo azaż bogowie
Pastwią się tak nad sercy ludzkimi surowie?
Nie nieba: niebo torem jednostajnym chodzi;
Nie słońca: słońce jedno wschodzi i zachodzi;
Nie gwiazdy, bo te tylko w ciemności panują;
Nie pochodnie, bo lada wiatrom te hołdują.
Lecz się wszytko zamyka w jednym oka słowie:
Pochodnie, gwiazdy, słońca, nieba i bogowie.

1.     Kim jest podmiot liryczny utworu?

2.      O czym mówi podmiot liryczny?

3.     Jak mówi podmiot liryczny?

4.      Do jakich wniosków dochodzi?

1.  Podmiotem lirycznym jest człowiek, który próbuje opisać piękno oczu królewny, być może artysta, poeta.

2. Podmiot liryczny mówi o tym, że królewna odtrąca wszystkich mężczyzn i niszczy im życie, dlatego, że zniewala ich swoją urodą.

3. Podmiot liryczny porównuje  oczy królewny do coraz doskonalszych zjawisk: pochodni, gwiazd, słońc, nieba i bogów. Wszystkie te określenia są jednak nietrafne – wymienia je w odwrotnej kolejności.  

4. Człowiek  próbuje opisać piękno lecz mu się nie udaje, bo jest jednostkowe a język jest niedoskonały.

NIESTATEK

Oczy są ogień, czoło jest zwierciadłem,

Włos złotem, perłą ząb, płeć mlekiem zsiadłem,

Usta koralem, purpurą jagody,

Póki mi, panno, dotrzymujesz zgody.

1.     wpływają  nasze uczucia, więc piękno nie jest niczym stałym. 

5.      

6.      O czym mówi podmiot liryczny?

7.     Jak mówi podmiot liryczny?

8.      Do jakich wniosków dochodzi?

2.     Podmiotem lirycznym jest mężczyzna, który jest silnie związany z jakąś kobietą.

3.     Człowiek mówi o urodzie kobiety. Ta uroda się zmienia w zależności od tego, czy są szczęśliwym czy

Jak się zwadzimy - jagody są trądem,

Usta czeluścią, płeć blejwasem bladem,

Ząb szkapią kością, włosy pajęczyną,

Czoło maglownią, a oczy perzyną.

4.     Kim jest podmiot liryczny utworu? kłótliwym związkiem.

5.     Podmiot liryczny opisuje kobietę jako piękność, porównuje jej włosy do złota. Potem, na zasadzie kontrastu, tworzy inny wizerunek, w którym włosy są pokryte nie złotem, lecz pajęczyną.

6.     Podmiot liryczny dochodzi do wniosków, że  na to, co uznamy za piękne